ΠΑΛΑΙΟ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ

Σε μια επίσκεψη στη Νάουσα στο παλαιό εργοστάσιο της VETLANS το οποίο παρήγαγε κουβέρτες και έχει μετατραπεί πλέον σε χώρο εκθέσεων και διαφόρων εικαστικών εκδηλώσεων ,τα μάτιά μου αντίκρισαν τα κουφάρια των μηχανημάτων του, που βρίσκονταν σε ένα άλλο επίπεδο κάτω από το κτίριο.

Στέκουν εκεί χωρίς να ακούγεται ο ήχος τους ,ακίνητα ,για να θυμίζουν ότι κάποτε η δύναμή τους και οι χειριστές τους , οι οποίοι μάλλον είναι πλέον συνταξιούχοι ή μπορεί ακόμη και να μη ζουν, κάτι προσέφεραν. Δημιούργησαν πλούτο , έκαναν οικογένειες , μεγάλωσαν και σπούδασαν παιδιά , ζέσταιναν με τα προϊόντα που παρήγαγαν ανθρώπους. Στο φωνάζουν και αν θες τα προσέχεις . Είναι εκεί να σου θυμίζουν, τι έχει τη δυνατότητα ο άνθρωπος να δημιουργήσει όταν έχει τη διάθεση και το όραμα.

ΠΛΑΝΟΔΙΟΙ ΜΟΥΣΙΚΟΙ

Ομορφαίνουν την βόλτα σου ποτίζοντας το αυτί σου με ήχο από την πατρίδα τους τον οποίο κουβαλούν μαζί τους και σου τον μεταφέρουν. Μπορεί να μην είναι τέλειος ο ήχος τους , πάντως σε κάνουν να προσέξεις την προσπάθεια τους και να τους δώσεις λίγη σημασία , όσο αδιάφορος και αν είσαι.

ΠΡΟΣΩΠΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΠΕΙΑ

Η έκφραση που μου έκανε μεγάλη εντύπωση το τελευταίο διάστημα είναι “έπεσαν οι μάσκες “.

Ακούγοντας τη λέξη μάσκα και κατ’ επέκταση μασκαράς το μυαλό μου πηγαίνει αυτόματα στις αποκριές . Βέβαια αυτό τον καιρό δεν έχουμε αποκριές .

Συνεπώς αναφέρεται σε ανθρώπους που τόσο καιρό είχαν γίνει ένα με το προσωπείο το οποίο ήταν κρεμασμένο στη φάτσα τους και πέφτοντας αυτό εμφανίστηκε το πραγματικό τους πρόσωπο .Έχω την εντύπωση όμως ότι το πραγματικό τους πρόσωπο είχε την ίδια μορφή με την μάσκα τους.

Όπως αρκετές φορές έχω παρατηρήσει τη συμπεριφορά των ανθρώπων οι οποίοι φοράνε “μαύρη κουκούλα “ και καταδίδουν κάθε συμπεριφορά ή κάθε άνθρωπο που έχει καταφέρει κάτι χωρίς αυτοί να μπορούν να το καταφέρουν ή να το αποκτήσουν διότι φθονούν και ζηλεύουν. Οταν όμως βγάλουν την “μαύρη κουκούλα “ το χρώμα στο πρόσωπό τους έχει μεταβληθεί και έχει γίνει μελαψό, σαν να ξεβάφει η κουκούλα.

Τα προσωπεία που εμφανίζονται στις παρακάτω φωτογραφίες είναι από βιοπαλαιστές που με υπομονή στους δρόμους περιμένουν τη βοήθειά μας χωρίς να έχουν κακόβουλες ιδέες στο μυαλό τους . Αν έχουν όμως , είναι ιδέες οι οποίες δεν μπορούν να βλάψουν παρά μόνο τον περίγυρό τους άντε και λίγο παραπέρα και όχι το σύνολο μέσα στο οποίο ζουν.

ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ

Φθινοπωρινές εικόνες από τον Άγιο Νικόλαο στη Νάουσα.

Τα δένδρα χάνουν το φύλλωμα τους στολίζοντας τη γη με το κίτρινο, πορτοκαλί, καφετί χρώμα τους. Το σκούρο νερό, από την έλλειψη φωτός, παρασύρει τα φύλλα σε ένα ανέμελο ταξίδι .

Εικόνες που σε κάνουν να αισθάνεσαι χαλαρός και ήρεμος ,να απολαμβάνεις και να χάνεσαι σ’ αυτά που η φύση με την έκρηξη των χρωμάτων της δημιουργεί.

ΑΚΡΙΔΑ

Την πέτυχα σε μια επίσκεψη στη Νάουσα να λιάζεται πάνω σε ένα κάγκελο κοντά σε πρασινάδα . Χωρίς να φοβάται, μου έδινε την εντύπωση του μοντέλου που στήνεται μπροστά στο φωτογράφο του και προσπαθούν να βγάλουν μαζί το καλύτερο αποτέλεσμα. Οι πόζες που έπαιρνε με ξάφνιασαν. Εγώ από την μεριά μου προσπάθησα να την εμφανίσω όσο πιο όμορφη γινόταν, αν μπορείς να πεις κάτι τέτοιο.

Κάποια στιγμή αισθάνθηκα ότι με κοιτούσε στα μάτια, σαν να ζητούσε την συγκατάβαση μου για το αν έκανε καλά τη δουλεία του μοντέλου. Της έγνεψα καταφατικά και συνέχισα. Όταν τελείωσα την χαιρέτησα, την ευχαρίστησα , φρόντισα να πάει πάνω στις πρασινάδες για να τραφεί και έφυγα. Το μόνο που δεν κατάφερα ήταν να της δείξω το αποτέλεσμα της φωτογράφησης.

 
 

Ο ΧΡΟΝΟΣ

Αλλάζουν όψεις τα αντικείμενα . Πάντα άλλαζαν. Ότι έχει σχέση με το χρόνο συνήθως παίρνει άλλη μορφή , απλά παραμένει εκεί για να μας θυμίζει ότι υπήρχε και ότι κάτι εξυπηρετούσε. Εμείς προσπαθούμε πάντα με τον τρόπο μας να κρατήσουμε το χρόνο. Αυτός όμως  μας κρατάει πραγματικά, είμαστε δέσμιοι του χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε .Πρέπει να μάθουμε να περπατάμε και να είμαστε συνοδοιπόροι με  τις αλλαγές και τότε αυτές ίσως μας βοηθούν να σκεπτόμαστε πόσο πολύτιμες είναι για τη ζωή μας και να αναπολούμε με καλοσύνη και με μια ματιά συμπάθειας τις προηγουμένας υπάρξεις και το τι μας προσέφεραν αυτές όταν λειτουργούσαν με όποια μορφή λειτουργούσαν.