Σε μια επίσκεψη στη Νάουσα στο παλαιό εργοστάσιο της VETLANS το οποίο παρήγαγε κουβέρτες και έχει μετατραπεί πλέον σε χώρο εκθέσεων και διαφόρων εικαστικών εκδηλώσεων ,τα μάτιά μου αντίκρισαν τα κουφάρια των μηχανημάτων του, που βρίσκονταν σε ένα άλλο επίπεδο κάτω από το κτίριο.
Στέκουν εκεί χωρίς να ακούγεται ο ήχος τους ,ακίνητα ,για να θυμίζουν ότι κάποτε η δύναμή τους και οι χειριστές τους , οι οποίοι μάλλον είναι πλέον συνταξιούχοι ή μπορεί ακόμη και να μη ζουν, κάτι προσέφεραν. Δημιούργησαν πλούτο , έκαναν οικογένειες , μεγάλωσαν και σπούδασαν παιδιά , ζέσταιναν με τα προϊόντα που παρήγαγαν ανθρώπους. Στο φωνάζουν και αν θες τα προσέχεις . Είναι εκεί να σου θυμίζουν, τι έχει τη δυνατότητα ο άνθρωπος να δημιουργήσει όταν έχει τη διάθεση και το όραμα.
